Daarvan kan ik drie keer op vakantie

BORNE - Er ging vanaf 1988 eigenlijk geen wedstrijd van het Nederlands elftal voorbij of het illustere gezelschap van de Heeren van Oranje was er bij. Daar is door de aanwijzing van Qatar als WK-organisator een abrupt einde gekomen. Volgens voorzitter Jan Schefer keuren zij de verschrikkelijke dingen die in dat land gebeurd zijn en nog gebeuren natuurlijk af, maar heeft het vooral te maken het feit dat tijdens het organiseren van de reis bleek dat het veel te duur zou worden. Het volgen van de wedstrijd op een groot scherm in café Mien Moat was echter al een belevenis op zich. 

En dus werd van de nood een deugd gemaakt. De Heeren besloten om de bussponsoren die hen al die jaren steunden uit te nodigen om samen met hen de wedstrijden van het Nederlands elftal te bekijken. De wedstrijd tegen Senegal werd in de thuishaven café De Snor bekeken, en voor de tweede wedstrijd tegen Ecuador toog het gezelschap, uiteraard in hun oranje outfit, naar café Mien Moat. En ik mocht er bij zijn.

Het werd een memorabele middag waar kosten noch moeite werden gespaard. Er was een heerlijke soep, grote schalen met karbonades, kleine flesjes met lekkere drankjes en natuurlijk bier.

Groot was de ontlading toen Oranje al vroeg scoorde en ging er een minutenlang gejuich door het café. Dit zijn de echte supporters die hun oprechte vreugde tonen bij de voorsprong van Oranje. Er werd al gedroomd van een ruime overwinning, maar langzamerhand begonnen ze zich door het vertoonde spel van het Nederlandse team toch zorgen te maken. Noppert was op dat moment duidelijk hun grote held, en de opluchting was dan ook groot toen Ecuador vlak voor de pauze scoorde en het doelpunt werd afgekeurd.

In de pauze werd er volop gediscussieerd over de inzet, de manier van voetballen etc. De, uiteraard Nederlandstalige, muziek galmde keihard door de kroeg en er werd zelfs al gedanst en ontstond er een, nu nog kleine, polonaise. Dat belooft wat als Nederland straks de overwinning op zak heeft. Opmerkingen als ‘we zijn er nog lang niet en het wordt nog een hele kluif, temperden het geloof in een goede afloop.

Maar in plaats van de gewenste 2-0, die volgens kenners snel zou moeten vallen om zeker te zijn van de overwinning, maakte Ecuador de gelijkmaker. 

“Het middenveld raakt steeds meer de bal kwijt, er moet meer power in”, was slechts één van de vele opmerkingen. De laatste 10 minuten was er veel discussie over het spel van Oranje: “Zo wordt je geen wereldkampioen.” Veel oh’s en ah’s bij de gemiste kans van Gakpo, die overigens buitenspel stond. Met luid gejuich werd de invalbeurt van ‘hun’ Wout Weghorst ontvangen. Zou hij voor een omslag zorgen en de winnende treffer aantekenen? Helaas, het waren de Ecuadorianen die de meeste kansen kregen om de wedstrijd in hun voordeel te beslissen waren de Heeren het al snel met elkaar eens. “Eén of drie punten is nu niet belangrijk, als je maar doorgaat naar de volgende ronde”, was een veelgehoorde mening. Na het laatste fluitsignaal was er dan ook toch blijdschap en overheerste bij de Heeren het goede gevoel voor het vervolg van het toernooi. “Even winnen van Qatar en dan zitten we in de volgende ronde, en daar gaat het toch om.” 

Het was een geweldige middag bij deze rassupporters die ook na een toch wel teleurstellende wedstrijd de moed er in houden en er een feest van maakten. Hartelijk dank voor een mooie middag/avond.!

Dinsdag zijn ze er, ondanks het vroege tijdstip, weer allemaal bij in een nadere locatie van één van hun sponsoren