Café bijna helemaal in ere hersteld

BORNE - Volgens de oudste gegeven uit 1832 was het toentertijd nog geen horecabestemming, maar was het bouwland op de hoek van de Stationsstraat en de Dunantstraat. Eigenaar was ene Hendrik Mulder, een bakker uit Borne.

Dat hier al vroeg een café heeft gestaan is duidelijk en ene Johann Heinrich Schräer was de eerste kastelein van dat café. In 1874 werd het café grondig verbouwd. Een zichtbare vermelding hiervan is de steen met inscriptie “K S 26-3-1887”, nog steeds terug te vinden naast de ingang.

In 1908 nam hun zoon Karel het café van zijn moeder over. Inmiddels bouwde Spanjaard, aan de overkant van de straat, zijn bedrijf en menig arbeider kwam bij “Schreurs Karel” zijn borreltje drinken.

In 1931 wordt een zaal bij het café aangebouwd. Niet groot maar ruim genoeg om hier te vergaderen, een bruiloft te vieren of een voorstelling te geven. Ook verschillende sportverenigingen maakten er gebruik van.

Tragisch was het dat in het jaar dat de zaal werd opgeleverd, de 57-jarige Karel, een hartstochtelijk jager, zichzelf per ongeluk door het hoofd schoot waardoor zijn vrouw alleen verder moest met het café.

Later nam de zoon van haar tweede man, Johan Meijer, het van haar over. In oktober 1941 kocht de opa van Edward de Jager, Douwe Landkroon, het pand van de familie Schreurs. 

Gerrie, de jongste van het gezin, gaat thuis bij pa en ma meehelpen in het café en de cafetaria. In de jaren ’60 van de vorige eeuw was het op zondagmiddag de ontmoetingsplaats voor de Bornse tieners. Het was ook het verzamelpunt voor de uitwedstrijden van vv Borne. Het was het eerste cafetaria die puntzakken patat verkocht.

In 1969, Gerrie is inmiddels getrouwd met Egbert de Jager, neemt zij de zaak van haar ouders over. Gerrie en Egbert krijgen drie kinderen, twee dochters en een zoon. Geen van hen wil de zaak overnemen. Ook de gezondheid gaat een rol spelen en in 1987 wordt besloten de zaak te verkopen en wordt Café Landkroon een Grieks restaurant.

Nu is het pand na 25 jaar niet in de familie te zijn geweest door Edward gekocht en bijna helemaal in ere hersteld.

Ook aan de bar is het fijn vertoeven voor een drankje of een lekkere maaltijd. 

Ruim vier jaar zijn ze nu al bezig met de volledige renovatie van het pand. Alleen de vier muren zijn nog overgebleven, de rest is allemaal vernieuwd. En hoe, het is werkelijk prachtig geworden. Een sieraad voor de Bornse horeca. Edward is de vader van Chatelaine, die het eetcafé zal gaan runnen. Zij heeft even verderop aan de Stationsstraat de schoonheidssalon Heavenly Hands and Skin Heaven. Hij heeft zeker ook een emotionele band met het pand. 

"Mijn opa is hier in 1941 een een kroeg begonnen. Mijn moeder, mijn zussen en ikzelf zijn hier geboren. Mooi toch dat je dat na jaren van renoveren nieuwe leven in kunt blazen" aldus Edward. "Dat het zo lang geduurd heeft komt vooral doordat we het allemaal met eigen middelen en vrienden en bekenden hebben gedaan. Zonder tekeningen van een architect hebben we er samen iets moois van gemaakt."

Hij denkt nog een week of 10 nodig te hebben om alles tot in perfectie af te maken. Zo komt er bijvoorbeeld op de bovenverdieping nog een vergaderruimte voor circa 20 personen.

"Het wordt een eetcafé in een gezellige huiskamersfeer met marktconforme prijzen zoals bijvoorbeeld een daghap voor 10 euro. We willen laagdrempelig zijn." Kok Marchel Ravers die bij verschillende gerenommeerde restaurants in binnen- en buitenland gewerkt heeft staat garant voor een heerlijke maaltijd. Zijn paradepaardje is een mooie entrecote van 300-400 gram. Een top saté, spies met kip, visschotel, het is allemaal verkrijgbaar in Douwes Café. Ronnie Diepeveen is verantwoordelijk voor de bediening.