Een schets van Hennie Leusink; als hulp-Sinterklaas wist hij veel kinderen in Borne te vermaken door de jaren heen. Hij vervulde de rol van de kindervriend altijd met groot enthousiasme.
Een schets van Hennie Leusink; als hulp-Sinterklaas wist hij veel kinderen in Borne te vermaken door de jaren heen. Hij vervulde de rol van de kindervriend altijd met groot enthousiasme.

Hennie Leusink, Sint en prins

Algemeen

Hennie Leusink heeft in het Bornse vooral grote bekendheid gekregen als Sinterklaas. Hij kroop wel vaker in de huid van de Goedheiligman, maar toen er voor het eerst een echte intocht op poten werd gezet vond Hennie het een enorme eer, dat juist hij uitverkoren werd voor deze rol. Op het paard, in de koets, met de trein, zelfs met een helikopter liet hij zich naar de Bornse kinderen brengen. Maar liefst tien jaar lang vertolkte hij deze rol, hij kon er naar uitzien en genoot ervan. Daarnaast bracht hij tot aan zijn dood in 2004 huisbezoeken met zijn trouwe knechten. Hoewel hijzelf altijd vrijgezel is gebleven, ging zijn hart uit naar kinderen en verstond hij de kunst om ze aan zich te binden.

BORNE - Hennie was een kei in het toneelspel. Vader Abraham was een rol die hem op het lijf geschreven stond. Gehuld in monnikspij met goastok, sprak hij de 50-jarige toe en wijdde hem in de eregalerij van de allersterksten in. Eerst een borreltje en dan begon hij, weten veel ouderen nog. Zo schreef hij telkens een gedicht dat specifiek op de persoon gericht was. Geweldig kon hij dat. De pij werd bewaard in een speciale koffer net als de andere kostuums, waarvoor hij tevens in een aparte koffer had. Zo was hij altijd klaar voor een typetje.

Leusink woonde samen met zijn moeder aan de Europastraat en werkte in het dagelijks leven bij de gemeente Hengelo. Het was een sterke kerel en daarom werd hij door de Stephanusharmonie (thans Stedelijk Orkest) gevraagd om de grote trom te slaan. Zo liep de man jarenlang met de muziek mee. Op latere leeftijd zou hij de trom verruilen voor het vaandel.

De carnavalsvereniging de Toet’nbloazers is ontstaan uit deze harmonie. Tijdens een repetitieavond werd voor de grap dit idee geopperd. In eerste instantie werd er wat lacherig over gedaan, maar al snel werd er serieus over na gedacht en na een aantal vergaderingen was de nieuwe vereniging een feit. Omdat Hennie altijd een vrolijke Frans was, werd hij gekozen tot de eerste prins. Falderappus was zijn naam. Jos Oude Wolbers, echtgenote van de penningmeester werd zijn prinses. De nieuwe prins koos voor een ludieke vermomming bij zijn opkomst. Omdat de bijnaam van de familie Leushuis ‘n Aap is, besloot hij in een apenpak te kruipen. Dat was echter niet spectaculair genoeg, het was immers de eerste en enige avond van de nieuwbakken vereniging. De organisatie kwam vervolgens met een lumineus idee. Met een oorverdovende knal werd een Spoetnik afgeschoten die door het platte dak van Cafe de Ster (Baartman), naar beneden zeilde, de feestzaal in. Daar stond prinses Jos hem op te wachten. De spontane kus deed de aap onmiddellijk in een hoffelijke prins veranderen en het feest kon beginnen.

Deze act werd een doorslaand succes en de vereniging was geboren! Men kon vanaf het begin rekenen op een ‘’volle bak’’, maar dat kwam vooral door de artiesten die ingehuurd werden. Zo traden Rita Corrita en Conny Vink op, Ria Valk kwam eveneens het feest opluisteren.

Het aftreden van prins Falderappus was al net zo spectaculair. Dit keer was Hennie niet op de hoogte van de plannen en schrok hij zich wezenloos toen plotseling de politie de zaal binnenstormde en met veel bombarie en overdreven gedrag de man arresteerde en afvoerde in een heuse boevenwagen. Eenmaal bekomen van de schrik kon hij de grap wel waarderen. Leusink bleef tot het laatst toe betrokken bij de vereniging en deed samen met de ex-prinsen aan diverse activiteiten mee.