Column Irene Pigge: De perronkelner

24 februari 2022, 10:43 Algemeen

Irene Pigge is samen met haar man eigenaar van het koffiezaakje op het station van Borne. Een druk punt, waar veel ontmoetingen plaatsvinden en waar reuring is. In Hart van Borne vertelt zij wat zij er zoal meemaakt.

Een aantal weken geleden schreef ik op deze plek dat het voor ons heel fijn werkt als mensen van tevoren bestellen, zodat we in kunnen schatten hoeveel we moeten inkopen. In het hoofd van een aantal mensen werkte het blijkbaar zo: “als we nu eens niet bestellen, maar ook niet op de dag zelf kopen, dan gaat het de dag erna misschien wel goedkoper weg.” Tja. Ineens schoot het me te binnen, iets dat mijn moeder me ooit eens vertelde toen ik kind was: mijn opa verkocht ijs. Het was in de tijd dat er nog geen grote vriescellen bestonden en mijn opa kon zijn gemaakte ijs dan ook niet goed bewaren. Aan het einde van de dag moest hij het dan goedkoop weg doen, omdat hij er anders helemaal geen geld meer voor kreeg. Je kunt op je klompen aanvoelen wanneer de mensen dan een ijsje kwamen halen: aan het einde van de dag. Begrijpelijk, maar niet speciaal sympathiek. Het maakt me zelfs een beetje boos.

Toen ik checkte of het echt klopte wat ik had onthouden over het ijsverkopen, appte ik in de groepsapp van mijn broer en zussen. Het klopte. Mijn broer vertelde dat mijn vader vroeger perronkelner is geweest. Dat was ik even helemaal vergeten. Met een bak voor zijn buik schalde hij zijn verkoopliedje over het perron van station Almelo: “Okido Piccolo, De Lach, Haagse hopjes, gebak zonder bon, pepermunt en kauwgom!” Mijn broer vulde aan: “Sommige klojo’s wachtten met bestellen tot het fluitsignaal bijna klonk. Dan pakten ze de koffie aan en hadden ze geen tijd meer om te betalen.” Begrijpelijk? Nee. Sympathiek? Tuurlijk niet. Herkenbaar? Helaas wel, sommigen proberen het echt. Ineens doet hun pinpas het niet meer, zijn ze hun portemonnee vergeten en moeten ze écht de trein halen. Niet leuk, maar het geeft niet als ik denk hoe bijzonder het is dat ik eigenlijk ook een soort perronkelner ben geworden. Misschien moet ik ook eens na gaan denken over een liedje.

Irene Pigge