Column Irene Pigge: Op rolletjes
AlgemeenIrene Pigge is samen met haar man eigenaar van het koffiezaakje op het station van Borne. Een druk punt, waar veel ontmoetingen plaatsvinden en reuring is. In Hart van Borne vertelt zij wat zij er zoal meemaakt.
“Waarom koop je geen rollator?” De vraag was eigenlijk heel logisch. De klant zag hoe ik strompelde en mijn pijn verbeet terwijl ik melk voor de cappuccino van achteren haalde. Al maandenlang loop ik moeilijk vanwege een scheur in mijn meniscus. Op links.
De orthopeed dacht dat ik het probleem met een conservatieve behandeling wel zou kunnen tackelen en dat is an sich ook wel gebeurd, maar niet voordat de knie op rechts overbelast werd. Lang verhaal kort: ik strompel nu al maanden en loop met een kruk. Dat betekent dat ik maar 1 hand overheb om van alles mee te vervoeren en nou ja, ook deze is min of meer in staking gegaan.
Ze vroeg het bijna een week geleden. Een rollator. Ik had er geen moment over nagedacht tot op dat moment. Voor mij paste de rollator in de situatie kunstgebit, plastablet en idioot vroeg bij de prikpost staan omdat je nuchter moet prikken. Het past niet in het beeld dat ik van mijn situatie heb: een relatief jonge barista (laat me dat nou toch denken) met een superleuk koffietentje. Alle ingrediënten om hip, hot and happening te zijn met drankjes als flat whites and dirty chai lattes.
Dat kan allemaal wel zo wezen, maar strompelen is niet sexy. Een dienblad op wielen in medische-hulpmiddelen-blauw is dat echter ook niet, dus het verschil is hetzelfde, maar dan praktischer. Dus die heb ik nu in gebruik. That is how I roll. Tijdelijk dan.