‘Het gaan van jou weg’
Ieder mens gaat een weg door het leven die in veel dingen op die van anderen in haar/zijn omgeving lijkt, maar tegelijkertijd is het toch jouw unieke levensweg. Wat voor jou daarin belangrijk is, is mede afhankelijk van de omgeving waarin je leeft. Als voor je ouders studie en carrière belangrijk waren, is dat wellicht ook voor jou. Heb je vrienden die vooral graag feesten, bepaalde kleding belangrijk vinden, dan is de kans groot dat het voor jou ook zo is. Wat j jouw wijze van voelen en denken, jouw reactie op bepaalde situaties heeft beïnvloed is vaak minder duidelijk. Wanneer er ingrijpende gebeurtenissen in je leven zijn, ga je daar meestal wel over nadenken; je wilt het begrijpen. Dan komen er vragen op als: “wie ben ik nou eigenlijk, waar gaat het voor mij om in het leven”
Het is een cirkel met vele kronkels
In vrijwel alle religies kennen we het beeld van ‘het gaan van de weg’ , ofwel de Weg (dus met een hoofdletter). Er wordt daarmee bedoeld dat je bewust in het leven wilt staan en een weg wilt gaan om te worden wie je ten diepste bedoeld bent te zijn; van binnen uit. Dat je op weg gaat zoals in onderstaand liedje: ……Dat je mens mag worden in Gods ogen …… Zo gezien betekent ‘mens worden’ dat je in de loop van je leven steeds meer wordt wie jij ten diepste bent. Dat is niet hetzelfde wat jij worden wil, met de doelen en beelden die je voor ogen hebt van jezelf.
Deze Weg gaan wordt ook wel verbeeld als een labyrint. Dat is een cirkel met vele kronkels; maar waarbij je altijd, na heel veel wendingen in het centrum uitkomt, ook al lijkt het soms dat je er helemaal van verwijderd bent. Het is een soort loopmeditatie, waarbij je gaandeweg nieuwe inzichten over jezelf, jouw staan in het leven kunt krijgen. Het volgende gedicht sluit daar mooi bij aan.
De Weg die je te gaan hebt
De Weg die je te gaan hebt is je eigen weg.
Het is de levensweg die je zoekt,
die je vindt, die je kiest.
Op die weg word je ook gevonden,
als jij je laat kennen.
Op die weg word je bemind,
als je leeft met een open hart en een open hand.
Op die weg trekt altijd Iemand mee,
zichtbaar en onzichtbaar, door nacht en ontij.
Wonderlijk is die weg
die je kiest en niet kiest, …….die jou kiest.
Zoals ook het eerder genoemde lied van Andries Govaart doet:
Dat je de weg mag gaan die je goed doet. Dat je opstaat wanneer je valt
Dat je mens mag worden in Gods ogen en die van anderen.
Weet dat de aarde je draagt, dat je gaat in het licht en de wind je omgeeft.
Dat je de vruchten van je leven proeft en gaat in vrede.
Dat alles wens ik je van harte toe.
Frida Koopman
Karmelklooster Zenderen