Column Samen Kerken: Twentse Lente

Wanneer u dit leest is 21 maart alweer voorbij, het begin van de lente. In onze tuinen, op balkons en in parken zien we voorzichtig het groen weer omhoog komen. Tulpen en narcissen zijn weer volop te koop. Wat genieten we daar toch van, het lengen der dagen en dat kwetsbare groen.

Twentse Lente
Ooit was er de Hongaarse Lente, de Arabische Lente; weet u nog hoe die beide eindigden? Bij de Hongaarse Lente, die begon als een grote demonstratie op 23 oktober 1956, kwamen Russische troepen het land binnen om op een hardhandige wijze een eind te maken aan deze ‘lente”. Het Westen greep niet in omdat het bang was voor een derde wereldoorlog. De Arabische Lente begon in 2010; een golf van protesten, opstanden en revoluties in landen als Tunesië, Egypte, Libië, Jemen en Syrië. Mensen hadden hoop. De reden voor de “lente” is een verscheidenheid aan factoren; corruptie, hoge werkloosheid, veel dictators zitten al heel lang in het zadel, mislukte oogsten en stijgende voedselprijzen. Echter, het gevolg van deze “lente” is dat er in sommige landen nog steeds oorlog is; Jemen, Libië zijn daar voorbeelden van. Er zijn voorbeelden waar het landen nu iets beter gaat zoals Libanon, Oman. Helaas een erg mager resultaat bedenkende hoeveel mensen hun leven hebben gegeven. Ondertussen loopt de sierappel uit en bloeien mijn lente cyclaampjes met kleine tere en kwetsbare maar o zo dappere bloempjes.

De bovenstaande voorbeelden van “lentes” zijn in het verleden. Mensen lokaal lijden nu nog steeds. Net als nu in het oosten van de Oekraïne. In Jemen, Gaza, Soedan; daar is zeker geen sprake van lente. Ik lees vanochtend in de krant dat de VN resolutie de president van Israël woedend heeft gemaakt. Hoeveel meer doden moeten er nog vallen voordat er eindelijk eens opgehouden wordt? Hoe lang nog moeten mensen in het donker leven voordat hun kinderen bloemen kunnen gaan plukken? Zonder bang te zijn voor landmijnen? Of omringt te worden door vijandige soldaten in volle bepakking? Hoe lang moet het duren voordat machtige mannen gaan inzien dat oorlog niet de oplossing is van conflicten?

Lente
Ik lees de artikelen soms maar niet meer: ik word er triest van. De zinloosheid van dood en verderf. Wij mensen doen dit al eeuwen en we leren nog steeds helemaal niets. Waar we ook komen als mens we creëren ellende lijkt het wel. We blijven in de winter met onze ideeën en gedachten en nog erger; onze daden. Wanneer komt de lente naar Gaza? Wanneer naar de Oekraïne, naar Jemen, naar Soedan? Ondertussen gaat de natuur gewoon zijn/haar gang; er komen weer kleine groene knopjes aan bomen en struiken. Er wordt nieuw leven geboren in de wei, lammetjes dartelen vrolijk rond. Bloemen gaan weer bloeien. De zon gaat weer krachtiger schijnen. Het is genieten van dit wonder van de natuur. De mens vernietigt tijdens oorlog en conflict zoveel natuur en toch de natuur gaat onverstoorbaar zijn/haar gang. Het blijft een wonder, hoe troostend en hoe hoopvol.

Ooit is er misschien het inzicht dat oorlog niets oplost en is er vrede.

Ondertussen geniet ik volop van de Twentse Lente.

Miek Remmers
Lid Doopsgezinde Gemeente Twente

Lees ook

Samen Kerken: Luister jij naar je geweten?