Samen Kerken: Ga uit o mens zoek uw vreugd

Een prachtig lied is de afgelopen weken regelmatig in mijn gedachten. Een lied uit de zestiende eeuw, uit de Lutherse traditie. In vertaling: ‘Ga uit o mens en zoek uw vreugd, nu in de lente zich verheugt al wat er leeB op aarde!’ Mooie voorjaarsbeelden komen langs: bomen in blad gezet, bloeiende tulp en narcis. ‘En vogels, waar men hoort of ziet, de leeuw’rik zingt het hoogste lied, de zwaluw voedt haar jongen.’

Nu is het wel de vraag of het een vreugd is om er op uit te trekken in deze weken waarin zoveel regen valt en de temperaturen veelal laag zijn. Ik merk dat dat nogal invloed heeB op het gevoel van velen. ‘Ik ben er nu wel een beetje klaar mee’, hoor ik om me heen. En ik voel het eerlijk gezegd zelf ook bij weer een gure bui.

Maar gisteren! Wat een vreugd om er op uit te gaan! Het is niet warm, maar er is een jas. Er lijkt wel kans op regen, ‘maar we zijn niet van suiker’. Zegt mijn gast, die een echt natuurmens is en er ook heel veel van weet. Hij wordt heel enthousiast van de Judasboom, die daar op de hoek van de Grotestraat tegenover de St. Stephanuskerk in uitbundige bloei staat. Wandelen we langs de tuin rondom de Oude Kerk, wijst hij de ene na de andere symbolische plant of - struik aan en vertelt er gedreven over. ‘Een kerk hoort een tuin te hebben’, zegt hij, ‘wat hebben jullie een mooie tuin!’. Mijn gast is collega. Collega van een andere soort kerk. We kennen elkaar van onze beider eerste gemeente. Hetzelfde dorp, twee nogal verschillende gemeenten, maar dat kon ons ook inder9jd niet deren om goed contact te hebben. Onvergetelijk: bij mijn afscheid zijn toespraak vol met mijn zeer dierbare natuurbeelden! Een 9jdje geleden bezocht ik hem in zijn huidige gemeente en leidde hij mij rond. Nu is hij in Borne en laat ik hem van alles zien. Zo ook de Mariakapel aan de Koppelsbrink. Ik vertel dat rouwboekeRen en -kransen in de kapel worden gelegd of gehangen. En wijs op een al aardig ingedroogd exemplaar. ‘Kijk dan, Johan! Daar bovenop … een nestje, een broedende merel!’

We hebben geen gebrek aan gespreksstof en bespreken ook grote thema’s die ons beroeren. Oorlog en klimaat bijvoorbeeld. Maar nu zijn we een poos s9l van verwondering en ontroering.

ds. Johan Meijer

Samen kerken

Lees ook

Samen Kerken: Iedere dag kiezen voor vrede, een opgave