Column Irene Pigge: het briefje voor de treinreis
ColumnIrene Pigge is samen met haar man eigenaar van het winkeltje op het station van Borne. Een druk punt, waar veel ontmoetingen plaatsvinden en waar reuring is. In Hart van Borne vertelt zij wat zij er zoal meemaakt.
Mensen denken vaak dat ik gelieerd ben aan de NS. Elke dag moet ik wel vragen beantwoorden over treinkaartjes of hulp bieden bij het kopen ervan. Ik weet wel veel, maar niet alles.
Twee jochies, 13 en 11 kwamen binnen en vertelden me dat ze naar een of andere TikTokker wilden en ze vroegen me of ik wist of ze met de trein mochten. Sja, van mij wel, maar of dat ook gold voor hun ouders? Een snelle blik op internet leerde me dat kinderen inderdaad alleen mogen reizen, mits ze toestemming hebben van hun ouders of verzorgers. Ik adviseerde ze dit wel te vragen en hoopte dat ze dit ook echt zouden doen. Ze bedankten me en vervolgden hun weg naar de kaartautomaat.
Even later kwam een van de ventjes binnen om te vragen naar pen en papier. Ik kreeg argwaan en vroeg of ze toevallig van plan waren een briefje in naam van hun moeder te schrijven, zoals ik dat vroeger deed om onder de gymles uit te komen, maar hij verzekerde me van niet. Met gekruiste vingers keek ik de jongens na, blij dat ze niet meteen het perron op stuiterden. Het is dan wel niet mijn verantwoordelijkheid, toch voelde het niet helemaal lekker. Nou ja, ik heb geen Amber Alert voorbij zien komen en ook Borne Boeit repte er niet over dus ik gok dat het wel goed is gekomen.
Irene Pigge
De Koffiekaravaan
